برنامه ریزی مسیر شغلی منعطف برای استعدادهای کلیدی شما
شرکت‌های برتر امروزه تشخیص می‌دهند که داشتن نیروی کار با مجموعه مهارت‌های مناسب برای رقابت‌پذیری حیاتی است . در نتیجه، شرکت‌های بیشتری ترجیح می‌دهند مشاغل را بر اساس مهارت‌هایشان تعریف کنند، نه نقش‌هایشان. طبق نظرسنجی «ایجاد سازمان مبتنی بر مهارت‌های فردا»ی دلویت، ۹۰ درصد از سازمان‌ها به‌طور فعال در حال آزمایش رویکردهای مبتنی بر مهارت هستند. این تغییر نیازمند رویکردی منعطف‌تر از سوی کارکنان در قبال برنامه ریزی مسیر شفلی و توسعه فردی است.
برنامه ریزی مسیر شغلی به شما کمک می‌کند تا یک برنامه توسعه شغلی منعطف‌تر طراحی کنید تا استخدامی های شرکت خود را از داخل سازمان بگیرید.
مهارت‌ها مهم‌تر از مدارک تحصیلی هستند
یکی از تغییرات کار در سال‌های اخیر، تمرکز بیشتر بر مهارت‌ها نسبت به تحصیلات است. تغییرات بازار سریع‌تر از آن است که آموزش سنتی بتواند با آن همگام شود. با در نظر گرفتن این که همه افراد توانایی پرداخت هزینه‌های آموزش عالی را ندارند، کارفرمایان نمی‌خواهند به دلیل نداشتن مدرک دانشگاهی معتبر، از دست کارکنان ماهر جا بمانند. مهم‌ترین سوالی که مدیران استخدام می‌توانند بپرسند این است که «چه کاری می‌توانید انجام دهید؟» نه اینکه «به کدام دانشگاه رفته‌اید؟». مجموعه‌ای از مهارت‌های در حال توسعه و به‌روز که شامل مهارت‌های نرم کلیدی باشد، چیزی است که یک نامزد شغلی را برای مدیران استخدامی مطلوب می‌کند.
همه توسعه شغلی عمودی نیست
استعفای بزرگ به ما نشان داد که رشد شغلی برای همه لزوماً به صورت عمودی (بالا رفتن از نردبان سازمانی) نیست. اگرچه همه افراد در طول پیشرفت شغلی خود می‌خواهند عملکرد بهتری داشته باشند، اما برخی از افراد ممکن است ترجیح دهند نقش‌های مختلفی را برای گسترش مجموعه مهارت‌های خود تجربه کنند. این افراد ممکن است تغییرات شغلی جانبی (افقی) در همان زمینه کلی داشته باشند یا به نقشی در بخش کاملاً متفاوتی از شرکت، مانند انتقال از فروش به مدیریت استعداد، منتقل شوند.
مردم با گذشت زمان تغییر می‌کنند
تعریف موفقیت برای همه متخصصان یکسان نیست و اهداف آنها می‌تواند با گذشت زمان تغییر کند. یک فرد حرفه‌ای جوان و مجرد ممکن است بر بالا رفتن از نردبان سازمانی یا تمایل به حقوق بالا برای خرید خانه تمرکز کند، اما پس از تشکیل خانواده ممکن است اولویت را بر تعادل کار و زندگی شخصی بگذارد. کلید پاسخگویی به نیازهای این کارکنان، انعطاف‌پذیری با برنامه‌های توسعه شغلی آنها برای پاسخگویی به اهداف فعلی‌شان است.
چگونه برنامه ریزی مسیر شغلی را طراحی کنیم که برای همه کارآمد باشد
اهداف آنها را درک کنید. با استعدادهای کلیدی خود برای درک مسیر و اهداف شغلی مورد نظر آنها همکاری کنید. آرزوهای آنها چیست و برای دسترسی به آنها به چه مهارت‌هایی نیاز دارند؟
برنامه‌های مربی‌گری و کوچینگ را توسعه دهید. برنامه‌های مربی‌گری و کوچینگ شغلی را برای مدیران و کارکنان تشویق کنید. این به آنها راهنمایی لازم را می‌دهد و به آنها کمک می‌کند تا احساس سرمایه‌گذاری بیشتری در توسعه شغلی خود داشته باشند.
از مسیرهای شغلی غیرسنتی حمایت کنید. به استعدادهای کلیدی فرصت دهید مسیرهای شغلی مختلف را بررسی کنند و برنامه‌های انتقال را برای به حداقل رساندن اختلالات در تیم و حفظ اهداف در مسیر درست، آماده کنند.
از نامزدهای غیرسنتی استقبال کنید. رزومه و تجربیات آنها باید به طور کلی در نظر گرفته شود. سؤالات مصاحبه باید بیشتر بر این تمرکز کند که آیا متقاضی می‌تواند مسئولیت‌های نقش جدید را برآورده کند یا خیر، نه بر الزامات سنتی شغل.
پیشرفت شغلی را بخشی از برند کارفرمایی خود قرار دهید. کارکنان جدید از اولین روز کاری خود باید متوجه شوند که توسعه شغلی بخش مهمی از فرهنگ شرکت است.
تحرک داخلی را تشویق کنید. فرصت‌های شغلی را به صورت داخلی اعلام کنید و قبل از جستجوی نیروی کار در خارج از شرکت، کارکنان فعلی را برای موقعیت‌های شغلی در نظر بگیرید.
ایجاد محیط یادگیری مستمر، فراهم کردن فرصت برای توسعه مهارت‌ها، بخش مهمی از گنجاندن آن در فرهنگ سازمانی است. به استعدادهای کلیدی خود اجازه دهید تا برای توسعه مهارت‌های جدید، زمان اختصاص دهند. اختیار بیشتری به کارکنان بدهید. منابع توسعه را در دسترس قرار دهید. منابعی که کارکنان برای رسیدن به اهدافشان نیاز دارند، باید به راحتی قابل دسترسی، استفاده و درک باشند. بدین وسیله تا حدی می توانیم ارزش پیشنهادی کارکنان خوبی ارائه دهید.
جمع بندی برنامه ریزی مسیر شفلی
هیچ دو حرفه‌ای مسیر شغلی کاملاً یکسانی را طی نخواهند کرد، بنابراین وظیفه منابع انسانی است که رویکردی منعطف و شخصی‌سازی‌شده برای توسعه شغلی ایجاد کند. این به معنای درک اهداف شغلی کارکنان و ارائه مهارت‌ها و حمایتی است که برای آن اهداف نیاز دارند. این امر به نوبه خود، به شما امکان جذب و حفظ استعدادهای برتر، افزایش بهره‌وری و مشارکت کارکنان را می‌دهد.
